De beukenboom van de buurman heeft inmiddels grote hoogtes bereikt. Zo hoog deze in het najaar onze zonnepanelen overschaduwt. Gelukkig hebben wij een goede band met onze buren en geen rijdende rechter nodig om dit euvel op te lossen. En omdat het een stevige klus is, heeft Ton de buurman de helpende hand geboden en zijn ze gisteren samen aan de slag gegaan.
Het was koud, maar gelukkig ook droog. Dus na een middag de ladder en boom trotseren is deze meer dan gehalveerd. En wat een bladeren kwamen er daarbij vrij! Ik vond natuurlijk dat dit moment vastgelegd moest worden in een sjaal.
Met wat restverf uit het atelier, een ongewassen gebruikte verfdeken en een rand van bladeren heeft dit uiteindelijk weer tot een leuk resultaat geleid. Omdat de verfdeken ongewassen en gedrenkt in nieuwe verf op de sjaal is gelegd, zie je dat de tannine uit de vorige sessie nog doorwerkt in deze nieuwe sjaal. En omdat de bladeren alleen aan de randen zijn geplaatst zie je de afdrukken van de vorige print als donkere schaduwen in het midden van de sjaal goed terugkomen. En heel lief: één schattig verdwaald blaadje, alsof deze net aan is komen dwarrelen in het middenvlak; als een toevallige passant.
Gebruikte bladeren: rode beuk
